Ένα φθινόπωρο δρόμος..

Μέχρι να σε ραντίσει ο ιερέας με το βασιλικό και να μυρίσουν τα μαλλιά σου, 

μέχρι να πεις καλώς ορίσατε στο φτωχικό μας, μέχρι να ονοματίσεις και να κανοναρχίσεις τα 4χρονα & 5χρονα, να έχεις το νου σε μάσκες και αντισηπτικά, 

να πεις μα βρε παιδιά δε θυμάστε, να βραχνοκοκκορίσεις, να βουίσουν τα αυτάκια σου, να φας σταφύλι, 

να ανοίξεις πεντεδέκα παγουρίνα, να δέσεις κορδόνια, να κάνεις τον πρόεδρο ανωτάτου δικαστηρίου γιατί με έδειρε κυρία, χωρίς να του κάνω τίποτα, με έσπρωξε γιατί δεν ήθελα να ανέβω κανονικά! στη τσουλήθρα και να ακούσεις με τη δέουσα προσοχή εισαγγελέα, ενόρκους, δικηγόρους, 

να βγάλεις στο θεατρικό σανίδι τον Αίσωπο με τους μύθους του, να βάλεις Κρητικά, λαϊκά, έντεχνα και άλλα τινά παραδοσιακά και παιδικά άσματα, 

να πάρεις παρουσίες, να πεις ημέρα, ώρα, μήνα, έτος και πότε θα έρθει ο αη Βασίλης, τσουπ έφαγες το φθινόπωρο συν δώρο μία εξ αποστάσεως, λέει, εκπαίδευση, θες κάτι άλλο;