Πιάσε το μίτο ξανά...

..και προχώρησε ίσια, όλο ευθεία..
..με κάποιες χρειαζούμενες λοξοδρομήσεις...σε δρόμους που τράβηξαν και τις δικές μας καρδιές.. 
Ε, πώς ν'αψηφίσουμε τα χτυποκάρδια μας; Πώς ν'αγνοήσουμε τους τυφώνες των σκέψεών μας; Πώς να βάλουμε στο θάλαμο αναμονής τις επιθυμίες μας;
Να..."Σαν τα τρελά πουλιά" της Μαρίας Ιορδανίδου κι εμείς, φτεροκοπάμε, ακολουθώντας τις επιταγές των δικών μας καιρών..κι αυτό είναι που μας σώζει κάθε στιγμή τελικά..όσο κι αν μας γειώνει η καθημερινότητα, εμείς την ανυψώνουμε μεθώντας την.. με τις λάμψεις των ονείρων μας..

...και ναι, από χιονιού βάζουμε αρχή, εννοείται!

  


 https://youtu.be/3DAQ1tA6YH8



..και ναι, από εκεί που σταμάτησες, από εκεί ακριβώς πρέπει να συνεχίσεις και να κάνεις όλα όσα υποσχέθηκες, αν θέλεις να είσαι σωστός δάσκαλος..έτσι είναι...
Δεν είχε καμία απολύτως σημασία ότι ήταν Γενάρης..εσύ είχες καθήκον να  ζωντανέψεις, με τα απίθανα πεντάχρονα, το Ελάφι και το αμπέλι..αφού αυτό είχατε σχεδιάσει, πριν φύγεις στα ξαφνικά τον Οκτώβρη..!

https://animoto.com/play/ZC5KmQLSsvzpvs7anY1NDQ 



 ..και βάζουμε λίγο την όπισθεν που όπως λένε είναι κι η πιο δυνατή ταχύτητα στο κιβώτιο...

 

Μα πώς περνάνε τα χρόνια και μας κλωθογυρίζουν βρε παιδί μου!

http://prezi.com/-deyjmgsbejr/?utm_campaign=share&utm_medium=copy



...έχει ακόμα λίγο περπάτημα..κοντά στον ποταμό όπου ακούστηκε η αγάπη για τον Υιό του Θεού..

https://animoto.com/play/CHX508TeMmCcEo6KNfTpNQ



and finally...Πάμε θέατρο;

https://animoto.com/play/lJ71Q0k0OHj06ckWZgpYpw 


 ...καλό δρόμο να'χετε..και προσοχή στους κώδικες..