"Με την πρώτη σταγόνα της βροχής..."

"...μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές,
όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!.."

...στοιχίζει τις λέξεις του ο Ελύτης πάνω στα μονοπάτια του νου μας..
..αλλά όταν έχεις τη θεϊκή τύχη να ζεις τις ώρες και τις μέρες σου (βάλε και μερικά απογευματινά και νυχτοκάματα άμα τύχει) εντός Νηπιαγωγικών οριζόντων, τότε τα λόγια κι οι λέξεις ανασταίνουν ό,τι άψυχο τολμά να σαλέψει και στέλνουν την ευδαιμονία σε ανιστόρητα ύψη, πασπαλισμένα με τη χαρά των πεντάχρονων...κι άλλων τυχερών ενήλικων που μοιράζονται μαζί τους, τόσες ζηλευτές στιγμές..
...και πώς αλλιώς να μοιραστεί η ψυχή μας, αν όχι έτσι..
...με μερικές εικόνες, με σχέδια, με ταξίδια πάνω στις παιδικές απόπειρες, με αποσκευές την αγάπη και το απλόχερο μοίρασμα των πάντων..των παλμών μας, των ιδεών μας, των βλεμμάτων μας που συγκρούονται με ολυμπιακές απαιτήσεις ...κι όλοι μεταλλιοφορούνται γιατί τους παρέσυρε ο έρωτας της δημιουργίας που κυκλοφόρησε γι'ακόμη μια φορά ελεύθερος και μεθυσμένος...

...και μας τράβηξε για τόσα καμώματα με τη συνοδεία της χαράς...και για ταξίδια σε άγνωστες μεριές, ίδιοι Αργοναύτες που δε δείλιασαν μπροστά σ'όσες Συμπληγάδες κι αν συνάντησαν..κι όλο προχωρούσαν..
(απλώς κάποια στιγμή, λόγω ανώτερης βίας, μια οδηγός τους άφησε...)

..αλλά υπόσχεται να μαζέψει όλα τα σπουδαία κατορθώματα και να τ'απλώσει κάτω από τους προβολείς που περιμένουν...

 

 ..ας βάλουμε μια άνω τελεία...και θα επανέλθουμε δριμύτεροι, όπως λένε!