Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Α' έκδοση...

Από Δευτέρα έως Πέμπτη...

(Παρασκευή - και Δευτέρα - κλειστά, λόγω εκλογών )

...γνωριστήκαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε, φωνάξαμε,
τραγουδήσαμε, ζωγραφίσαμε, 
δημιουργήσαμε με πλαστελίνη,
τρέξαμε, κυνηγήσαμε, φάγαμε, παίξαμε,
δραματοποιήσαμε, τακτοποιήσαμε
βοηθήσαμε, ενοχλήσαμε (λίγο)
μάθαμε τα τελείως βασικά...
(λάθος...δεν τα μάθαμε, τα γνωρίζαμε ήδη...
απλή επανάληψη)

- Μπράβο σας...δουλέψατε πολύ καλά μαζί...
- Κυρία, αυτό το παιδάκι με χτύπησε...
- Κυρία, αυτό το κορίτσι με έριξε από την τσουλήθρα...
- Αχ, μα από τόσο ψηλά...; μα είναι πολύ επικίνδυνο...
- Τον έριξα γιατί μ'εμπόδιζε...
 
(η κυρία παρ'όλίγο να γελάσει) 

- Μα δεν είπαμε να μιλάμε όταν κάποιος μας ενοχλεί...;
- Και να το λέμε  στην κυρία...ε, κυρία, έτσι δεν πρέπει...;
- Εννοείται...
- Μα μίλησα και δε μ'άκουσε...
- Κι έπρεπε να με ρίξεις και κοίτα το αυτί μου, σημάδι έκανε...
- Θα έχουμε το νου μας άλλη φορά...
- Για να μην ξαναγίνει αυτό, ε, κυρία...;
- Βεβαίως...
-'Εφτιαξες το παζλ σωστά και γρήγορα...μπράβο...
- Μα εγώ ξέρω από αυτά...
- Το κατάλαβα...
- Πολύ όμορφη η ιστορία σας στο κουκλοθέατρο...
- Είδατε το μπάσκετ...;
- Είμαι Παναθηναϊκός
- Εγώ Ολυμπιακός (λοξοκοίταγμα)
- Εγώ Εθνική Ελλάδας...
- Μμμμμ....
- Τι υπέροχο κολατσιό που τρώτε... φρούτα, 
κέικ (Κωνσταντίνε Μπ. ήταν πεντανόστιμο
δεν απέτυχε...γιατί το φτιάξατε με τη μαμά σου με αγάπη...)
τοστάκια, μελόφετες, σταφύλια, βανίλιες,
ντοματίνια, τυράκι...

(χόρτασαν τα μάτια της κυρίας....δόξα σοι ο Θεός...)

- Κυρία, κοίτα το μπολάκι μου, σ'αρέσει....;
- Και το παγουρίνο μου...;
- Πολύ καιρό έχω να δω τόσο όμορφα πράγματα...
- Είδες, κυρία... τέλεια , ε...;
- Πιο τέλεια δεν έχω δει...
- Θέλεις να σε κεράσω...;
- Ευχαριστώ, αλλά έχω το δικό μου...θα κεραστούμε όλοι την Πέμπτη...
- Τι θα κεραστούμε δηλαδή....;
- Θα δείτε...έκπληξη...!!!

(οι κυρίες φωτογράφιζαν σε κάθε φάση των δρώμενων
και τα μικρά γελούσαν όταν τους έδειχναν το αποτέλεσμα) 

            Καθίσαμε στην παρεούλα...



Φτιάξαμε τον ιστό της αράχνης...

Χρησιμοποιήσαμε υφάσματα 
για να περιγράψουμε τι κάναμε στις διακοπές...
...κολυμπούσα...
...πήγα στην εξοχή...
...έφαγα πορτοκάλια...

...έτρεχα ανάμεσα στα δέντρα...
...διάβαζα βιβλία...
...με ζέσταινε ο ήλιος...
...έφαγα πολύ καρπούζι...
...σκαρφάλωνα...
...ξάπλωνα στην αιώρα στο χωριό μου...

...μου  ετοίμαζαν το κρεβάτι μου...
...καθαρά σεντόνια και μαξιλάρια...

...στρώναμε...
...και κοιμόμασταν...
(στρώσιμο χοταριού)...κυλιόμασταν στο χορτάρι...
 
...κι άλλος κουνιόταν στην αιώρα...
Τα παιδία παίζει φυσικά... 

















      




Άντε να κολατσίσουμε βρε παιδιά....


...βάλτε και τις τσάντες στη θέση τους...















 


Στο τρένο και διάλειμμα, επιτέλους...




 

Την πρώτη μέρα, το καρτελάκι με τ'όνομα... 


...έγινε λιχουδολούλουδο...!!! 













Πρώτη μέρα στο σχολείο και μ'αρέσει...





Μαθαίνω τη χρήση υλικών... βάζω αρχή από την πλαστελίνη... 



















Και εννοείται ότι η εβδομάδα δε θα τέλειωνε χωρίς να μπούμε στην κουζίνα...

 ...για να φτιάξουμε μιλκσέικ....

...με μπανάνα...κλασική αξία...



...προσθέσαμε γάλα...σταθερή αξία...

και μέλι...ανυπέρβλητη αξία...

...shaken...not stirred...

...τα ποτήρια βέβαια δεν γέμισαν...η κυρία έφερε μικρή ποσότητα υλικών...

...αλλά no problem...όρεξη να υπάρχει....

άντε στην υγειά μας...!!!!

...και για να επαναλάβω τα λόγια της μαθήτριας Δέσποινας Α. ...

 "η ουσία είναι ότι..."

περάσαμε απίθανα...
και εννοείται ότι έρχεται και Β'έκδοση...
με το αναμενόμενο βιντεάκι...
ε, δε θα γινόταν η πρώτη μας ανάρτηση 
να μην έχει και το windows movie maker της....
τα λέμε...keep in touch...


...ξεχάσαμε κι ένα ευχαριστώ στο ΜάριοΤ.
γιατί μας γέμισε με την υπέροχη ευωδιά των γιασεμιών...
κι ομόρφυνε λίγο παραπάνω τη μέρα μας...










Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Our dear pirates...

Oh, captains...

...με αγάπη στα 44 υπέροχα Νηπιάκια 
του 57ου Νηπιαγωγείου Ηρακλείου 
που σαλπάρουν μαζί μας κάθε πρωί 
σε υπέροχα, άγνωστα, ανεξερεύνητα νερά, 
και δημιουργεί το καθένα στο πόστο του 
από ένα μικρό θαύμα...

...αχ, καπετανέοι μας...



 https://youtu.be/_-uTBoF7UOg








Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Έκτακτο παράρτημα...

...και πάνω στην ώρα που είπαμε να συμμαζέψουμε τις γωνιές 
και να συγκεντρωθούμε στην παρεούλα/γωνιά συζήτησης-ανακοινώσεων...
και σκεφτόταν η κυρία "Ωχ, πάλι τα ίδια θα λέω και να ξαναλέω 
κι ένας θεός ξέρει πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό το repeat..."

...τα παιδάκια της 

(τα είχε σταμπάρει βέβαια από πριν
αλλά σκεφτόταν να κρατάει μικρό καλάθι προς το παρόν...) 

είχαν τακτοποιήσει με απίστευτες ταχύτητες 
τα πάντα όλα και είχαν συγκεντρωθεί σ'αυτήν την παρεούλα
τη μάζωξη τέλος πάντων...και την κοιτούσαν με ανυπομονησία...
...σου λέει για να δούμε τι θέλει αυτή η κυρία φέτος από μας...
...γιατί από κυρίες είχαν χορτάσει 1-2 χρόνια στους παιδικούς...
"μα δεν πηγαίναμε παιδικό, στο προνήπιο πηγαίναμε..."
καλά εντάξει...
καθίσαμε λοιπόν σταυροπόδι...οκλαδόν με διόρθωσαν...
ok...δεν αφήνουν να πέσει κάτω τίποτα...
κι ούτε χαρίζουν κάστανα σε κανένα...
γι'αυτό τα πάω όσο τίποτα αυτά τα νέα φρούτα
που δύο πρωϊνά τώρα μας γεμίζουν φρεσκάδα και μας φτιάχνουν τη διάθεση...
τι φατσούλες είναι αυτές...και μάτια όλο γλύκα...
κι αρχίσαμε να λέμε διάφορα...πήραμε παρουσίες 
είπαμε 5-6 νέα, θυμήθηκαμε διάφορους κανόνες
(όλους τους ήξεραν η κυρία μόνο κουνούσε το κεφάλι, δεν τα προλάβαινε...)  

και ξεκινήσαμε να τραγουδήσουμε...

είπαμε το https://youtu.be/l7brcrkvJaI


και ρώτησε και η κυρία τι τραγούδια ξέρουν να της πουν...
κι οι περισσότεροι ήθελαν να πουν...
4-5 απλώς παρατηρούσαν και κρατούσαν το ρυθμό...
ένας ήθελε με επιμονή να μας πει ένα τραγούδι που είχε μάθει 
και τον καθυστερούσα κιόλας και δεν κρατιόταν...

...και ήρθε επιτέλους η στιγμή να τραγουδήσει 
κι άρχισε να τραγουδάει τα Μαλαματένια λόγια...

και απλώθηκε στην αίθουσα απόλυτη ησυχία...

και 3-4 μικρά έφτιαξαν χορωδία...

και μας συνεπήρε η δύναμη της μουσικής και των λέξεων...

...και η κυρία δεν πίστευε στ'αυτιά της...
και είπαμε ότι θα το μάθουμε απ'έξω...
(πολλά λόγια έχει βέβαια...αλλά εμείς είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα κι ωραία)  

...κι ευχαριστούμε τόσο πολύ το Βαγγέλη Κ.
που μας οδήγησε σε τέτοια μονοπάτια  
και να μας έχει ο Θεός καλά 
για να διασχίσουμε παρέα 
όσα περισσότερα ενδιαφέροντα μέρη μπορούμε...

...αφιερωμένο στα υπέροχα παιδάκια μας 
και τους χαμογελαστούς γονείς τους....
(θα αφιερώσουμε κι άλλα φυσικά...είμαστε του έντεχνου, τι να κάνουμε...)  

...επίσης αφιερωμένο στους καταπληκτικούς, ευγενικούς, 
γεμάτους αγάπη για τα εγγονάκια τους παππούδες & γιαγιάδες
που μας εύχονται ν'αξιωθούμε τη δική τους θητεία 
για να ζήσουμε την ευτυχία της απόλυτης χαράς και ανεμελιάς...

αχ, πόσο ωραίο να σε κακομαθαίνουν...
να σε καλομαθαίνουν μέσα στην αγκαλιά τους ο παππούς και η γιαγιά σου...

...κι από εδώ ευχόμαστε Καλό Παράδεισο 
στον καλόν άνθρωπο παππού Νίκο 
που έπαιρνε την εγγονή Αναστασία 
πολλά μεσημέρια την προηγούμενη χρονιά
και δεν έφευγε αν δεν μας χάριζε το θαυμαστό του χαμόγελο...

 

   https://youtu.be/p8tRB7RDnUw