Εδώ θα βρεθούμε ξανά...

ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ


Στίχοι: Σαμαρτζής Τάσος

Μουσική: Μαυρουδής Νότης

Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλλιας

Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου


Εδώ, θα ρίξω στη θάλασσα
σαν πέτρες τα χρόνια που χάλασα
εδώ, θα μου φέρει το κύμα
ένα γράμμα που θα έχει και ρίμα
και θα λάμπει στο τέλος η υπογραφή:
Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Φιλικοί...

Θα βρεθούμε ξανά
όταν όλα θα έχουν περάσει -
στην Πατρίδα φιλιά
και κουράγιο να πεις, μην ξεχάσει -
θα βρεθούμε ξανά
όταν όλοι θα έχουν αλλάξει -
θα βρεθούμε ξανά...

Εδώ, αρχαία μου θάλασσα
που ξέρεις τι βάσανα τράβηξα
εδώ, θα μου στείλει τ' αγέρι
ένα γράμμα απ' τ' αόρατα μέρη
ο χαμένος ο λόγος, ο πιο ζεστός:
Σεφέρης, Κάλβος, Εμπειρίκος, Σολωμός...


  https://youtu.be/GS80muAp5zM

Ο λύκος των παραμυθιών και ο λύκος της φύσης

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο κακός λύκος...;;;

ή σ'άλλη μετάφραση

"Περπατώ εις το δάσος...(αν μπορέσω να βρω...)

λύκε-λύκε είσαι εδώ...;;;"

...δύσκολο...

 Οι εμπειρίες που βιώσαμε με τα νήπια εκείνης της χρονιάς 

δεν μπορούν, όπως είναι φυσικό να ξεδιπλωθούν 

μέσα από μια απλή παρουσίαση...

αλλά τουλάχιστον μπορούμε να νιώσουμε

λίγα από τα δυνατά συναισθήματα που δημιούργησε

η αναθεώρηση κατασταλαγμένων γνώσεων... 

η ένταση της αποκάλυψης γεγονότων που υφίστανται

εξαιτίας της ανθρώπινης δράσης...

οι ιδέες που αποκτήθηκαν εκατέρωθεν...

η χαρά και η ευδαιμονία της δημιουργίας 

που μας παρέσυρε αρκετούς μήνες...

και από εδώ ευχαριστούμε συναδέλφους, παιδιά, γονείς

κι όλους τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους φορείς...

http://www.slideshare.net/eisolakaki/ss-51421719

     https://youtu.be/Xeu54oBatf0

Good luck old man...

...you know, i missed you...

...i'll bring the luck with me...

...you can teach me every thing...

...rest well old man...

 https://youtu.be/W5ih1IRIRxI

(από το ιστολόγιο ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΙ)

Αχ, Ελλάδα...

"Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταίς κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζεί στη ξενιτιά

Αχ! Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ! Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
Μ' εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

Η πιό γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια χώματα της πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά

Αχ! Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ! Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
Μ' εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι"

Καλοί Λιμένες...Νότια Νομού Ηρακλείου...Κρήτη...Ελλάδα...

https://youtu.be/viapFvT4ce4



 

Ελλάδα: μία ιστορία που συνεχίζει να εμπνέει...

 ( https://youtu.be/oIbISY-cz9M )

αφιερωμένο στην πατρίδα μας ...
την Ελλάδα ... 

( από το fb της Maria Raptaki... )  

 "Πόσο πολύ, πόσο πολύ,
πόσο πολύ σ’ αγάπησα
πόσο πολύ σ’ αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ’ τη ζωή, απ’ τη ζωή,
απ’ τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου `δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις..."


https://goo.gl/lbMVE2

Ας κρατήσουν οι χοροί...

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε,
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο
να ξεδιπλωθεί

Mέχρι τα ουράνια σώματα,
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή,
είμαστε δεν είμαστε,
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί,
άμα είναι όλα άγραφα,
κάτι θα βγει.

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας,
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές,
ανεμομαζώματα,
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές,
το καθρέφτισμά τους
στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες,
είτε με ορθοδοξία,
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται,
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ
κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά,
Εθνική Ελλάδος γεια σου.

Τι να φταίει η Bουλή,
τι να φταίνε οι εκπρόσωποι,
έρημοι και απρόσωποι βρε,
αν πονάει η κεφαλή,
φταίει η απρόσωπη
αγάπη που 'χε βρει.

Mα η δικιά μας έχει όνομα,
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς,
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους
σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας.

https://youtu.be/aGjaYJfGeFc

"Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή..."

«Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη/ των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»

Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος (Ύμνος εις την Ελευθερίαν) 
εγράφη απ' τον Διονύσιο Σολωμό το 1823 
και μελοποιήθηκε απ' τον συνθέτη Νικόλαο Μάντζαρο το 1828.

https://youtu.be/j_u5NfDR7AA

Μες σε κήπους και χώματα, με λουλούδια ή λάσπη...

"Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που μπερδεύουν τα λόγια τους
που μιλούν με νοήματα
στα παιχνίδια τους

Μες σε κήπους και χώματα
με λουλούδια ή λάσπη
έναν κόσμο ζουν τα μικρά
τον πιο όμορφο

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα
ένα τόπι ή μια βέργα
γίνουνται αυτοκίνητα χαρά
κόσμου ζωή

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Δυο κουτιά σπίρτα γίνηκαν
ο σταθμός και τα τρένα
που μπορούνε να φτάσουνε
ως την άκρη της γης

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας"


https://youtu.be/2-PxfGP20R8 

Ο νέος είναι ωραίος...

...αλλά ο παλιός είναι αλλιώς...
κι αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι
πρέπει να αποδώσουμε τις δέουσες τιμές 
και στους σκαπανείς των ταινιών animation 
στο ένδοξό μας 57ο Νηπιαγωγείο...
στις παλιοσειρές... 
που τώρα φορτώνουν μπαταρίες
για την είσοδό τους στην Τρίτη τάξη...
και τη Δευτέρα...
Στο εκρηκτικό μείγμα 
προσθέτουμε και τις ταινίες
των φετινών μας απίθανων παίδων
(μιας και όταν τις δημιουργήσαμε
δεν είχαμε φτιάξει ακόμα ιστολόγιο ...
κι αν δεν συμμετείχαμε στην επιμόρφωση Β' επιπέδου
στις Τ.Π.Ε. ακόμα δεν θα είχαμε...
όχι, να τα λέμε αυτά...) 
Σας ευχαριστούμε 
για τις σπουδαίες και σημαντικές στιγμές 
που μοιραστήκαμε...
Καλή συνέχεια...!!!

(ταινίες της ίδιας χρονικής περιόδου
υπάρχουν και στην ανάρτηση με θέμα
"Ταινίες animation προηγούμενων ετών")

1. http://youtu.be/U6vr0vbHQY8

(Ευχές 2014-2015)



2. http://youtu.be/dKiqYwZkmBg

(Η θυσία του Προμηθέα)

      3. http://youtu.be/PqGpVW9g9ZA

(Ο μύθος της Περσεφόνης)



4. http://youtu.be/MFrt5B_XBhY

(Ευχές 2015)



5. http://youtu.be/a4BmNr6FAyk

(Η γέννηση του Χριστού)



6. http://youtu.be/3cx2VTH16jY

(Περπατώ εις το δάσος)



7. http://youtu.be/oL2c6om0PyY

(Καλή όρεξη χελιδόνια)

Κι άμα το αύριο είναι στο χέρι μου...

Αφιερωμένο στα υπέροχα παιδιά 
που πέρασαν ως τώρα 

από τα σχολειά που υπηρέτησα 

και χόρευαν, κάθε, μα κάθε φορά
είτε έλιαζε... είτε έβρεχε και χιόνιζε...
στο ρυθμό αυτού του τραγουδιού

ξεσηκώνοντας όλους μας

με το κέφι και τη ζωντάνια τους...

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!

  https://youtu.be/FLMmvZNHRAE