Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Πάμε ταξίδι;

Καλή ερώτηση...
...και ποιος δε θέλει να ταξιδέψει...
να φύγει για γνωστούς, ξεχασμένους κι άγνωστους προορισμούς
και χωρίς αποσκευές, δεν πειράζει...
Η ουσία είναι ποιους ή τι θα πάρει μαζί του 
και τι θα γνωρίσει και θα ζήσει εκεί που θα τον βγάλει ο δρόμος
ή το μονοπάτι ή το γεφύρι που θα κληθεί να βαδίσει...

Το αστείο της όλης υπόθεσης...
 ...ετοιμάζεσαι και λες...
"Να βρε παιδί μου θα πάρω μαζί μου αυτά κι αυτά...
θα πρέπει να βγάλω εισιτήρια και να'χω στο νου μου 
ένα βασικό σχεδιάγραμμα κινήσεων κι εναλλακτικών δράσεων..."

Aλλά κατά βάθος ξέρεις ότι ναι, βρίσκεσαι στο αγαπημένο
νηπιαγωγείο... περιστοιχίζεσαι από απίθανα νηπιάκια
και ευφάνταστους συνάδελφους 
και περιμένεις με ανυπομονησία
να πεις την πρώτη κουβέντα 
και να καθίσεις ενθουσιασμένη και γεμάτη περιέργεια
ν'ακούσεις τα παιδικά λόγια
που μπερδεύονται με τις σκέψεις και τις επιθυμίες
και τα συναισθήματα και τις εκφράσεις...
και τις απορίες...

και τα "Μπράβο σου κυρία, άριστα...και εις ανώτερα...!!!"
(ε, ναι σε περιμένουν στη γωνία, τι νόμιζες...)
...όταν η κυρία κάνει λάθος ή ζημιά
 ή μπερδευτεί και πει άλλο από αυτό που θα έπρεπε ή...ή...
(έτσι είναι όταν εφαρμόζεις την ομοιοπαθητική μέθοδο στην τάξη 
κι επιβραβεύεις τα λάθη και τα άσχημα
να θυμάσαι ότι ισχύει και για σένα...στο 100πλάσιο φυσικά...
και ότι συνοδεύεται από πολλά γέλια και τρελό κέφι...) 

Ξεκινήσαμε λοιπόν ένα ταξίδι
με πολλή δροσιά και μπόλικες ανατροπές...

Ξεκινάμε πάντα με αγάπη...



...και με πολλά νόστιμα ντολμαδάκια...
(ε, τι...νηστικό αρκούδι πώς θα ταξιδέψει;)


Ξεναγό είχαμε το νερό
για τις μακρινές μας διαδρομές που έκρυβαν πολλά και παράδοξα...

Μπήκαμε στην κιβωτό του Νώε...

 ...και γυρίσαμε ταινία...

(και ζήσαμε απίθανες καταστάσεις έως ότου ολοκληρωθεί)

...και μάθαμε ένα σωρό άγνωστες λέξεις ("άπραγο;"...τι θα πει;...
"αλαφιασμένοι;"  ..."η στάθμη των νερών τι είναι;")
...τις 3 διαστάσεις των αντικειμένων...τα είδη των γραμμών...
...την πηγή και τους τρόπους δημιουργίας διαφορετικών ήχων...
...την ποικίλη χρήση των υλικών που υπάρχουν γύρω μας...
και κουβαλήσαμε από το σπίτι ένα σωρό παιχνίδια
(ω, χαρά απροσμέτρητη...!!!)


 
  
Δείτε την ταινία εδώ...
 
https://youtu.be/1Bv9UOVA0nU



"Μα τι ήταν ο Αχελώος;" 
Παντού υπάρχει ένας μύθος, έτσι είναι... 

..."και ποιος ήταν ο Δευκαλίωνας;"
(εκτός από μαθητής στο 1ο τμήμα του σχολειού μας φέτος)





 "...Μα τι έγινε στο γεφύρι της Άρτας;...
μα την κλείσανε μέσα...;...τη γυναίκα του πρωτομάστορα;..."
Στάση στην παράδοση και σλόγκαν στο σχολειό μας από κει και πέρα...
"Μα ακόμα να τελειώσετε;...τι φτιάχνετε, το γεφύρι της Άρτας;"

 Δεν ξέρετε ότι το νερό κρύβει τα πιο περιπετειώδη ταξίδια;
Κλείστε λοιπόν με το πρακτορείο του, τι περιμένετε;




...και πειράματα με το νερό...




 ...τα έργα των χειρών μας...






 Μια επανάληψη δεν βλάπτει...



...κι οι άγγελοι έχουν τους αρχηγούς τους...












Προστάτης της πόλης μας με ιστορία...

























...ένα παιχνίδι από τα παλιά μας θύμισε η κ.Ρίτσα...


 Το νερό στη γη μας...


...και όπως όλα τα ωραία το ταξίδι τελειώνει...
αλλά όχι χωρίς κέρασμα...
και δεν είναι το μοναδικό, αλίμονο...

Ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε για τη ψυχαγωγία σας και σήμερα...
Σας περιμένουμε με χαρά και στα επόμενα ταξίδια μας...









Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Mε γνωρίζεις;

Μέρες πολλών συζητήσεων, ακουσμάτων
διερευνήσεων, ερωτημάτων, απαντήσεων, σκέψεων...
και μέρες όπου, επειδή κουραστήκαμε 
να έχουμε κάποιες φορές (;) πόλεμο μέσα στο σχολείο
άρχισε να εφαρμόζεται σ'ένα πρώτο επίπεδο
η αναφερόμενη, σε προηγούμενη ανάρτηση, ομοιοπαθητική μέθοδος...

(- Κυρία, μ'έσπρωξε... - Μπράβο, τέλεια...
- Κυρία, με χτύπησε με τον αγκώνα του... - Α, μα καταπληκτικά...
- Κυρία, έβαλε το πόδι του κι έπεσα... - Άριστα... και εις ανώτερα...
- Κυρία, μου είπε άσχημη λέξη... - Αχ, τι ωραία που περνάμε στο σχολείο μας...
- Kυρία, μου έβαψε στην εργασία μου... Παλαμάκια και χαμόγελα...
- Κυρία, μου έδωσε μια μπουνιά... - Πολλά likes από την κυρία...

Οι αντιδράσεις των μικρών άξιες 
να μελετηθούν από διδακτορικό ερευνητή και όχι μόνο...

...κοιτούν παραξενεμένα την κυρία...
...κοιτάζονται μεταξύ τους...ανταλλάσουν βλέμματα γεμάτα απορία 
και συνομωτικές εκφράσεις στολίζουν το προσωπάκι τους...
(τι έγινε βρε παιδιά, τι συμβαίνει ακριβώς;)

Απόλυτη σιωπή επικρατεί και ως εκ θαύματος
επέρχεται ηρεμία και γαλήνη...
κι άνεμος απελευθέρωσης και δημιουργίας φυσάει 
μέσα μας και δροσίζει τον χώρο...
Φτου ξελευτερία λοιπόν...
αλλά ας έχουσιν γνώσιν οι φύλακες...
το φυτό της καλής γειτονίας θέλει πολλή φροντίδα για να δέσει καρπούς...



Η ώρα της απαγγελίας ήταν ιδιαίτερη...  
https://youtu.be/jYlRzm-PQew




Τι είναι ο πόλεμος;
...κι η Ειρήνη; 

https://youtu.be/nfSxheeyulA 

















 
























Μεγάλο ευχαριστώ στη γιαγιά της Κλεονίκης
που μας έκοψε τις δάφνες, εν μέσω βροχής 
εκτελώντας στο ακέραιο την παραγγελία μας
προς τη μαμά της μικρής...










...κι εδώ ένας ιππότης για τη Δανάη...
       ...ο Βαγγέλης μας...


...κρατήσαμε κι ένα μύθο για το τέλος...
...πολλές οι ερωτήσεις που αναδύθηκαν
στο άκουσμα αυτής της ιστορίας...

- Μα γιατί την κυνηγούσε τόσο πολύ;
- Μα ο Απόλλωνας φαίνεται ωραίος και καλός....γιατί δεν τον ήθελε η Δάφνη;
- Μα ο πατέρας της ήταν ποτάμι;
- Η μαμά της ήταν η γη που πατάμε, ο δρόμος ή τα χώματα;
- Μα γιατί να γίνει δέντρο;
- Ο Απόλλωνας στενοχωρήθηκε;
- Μμμμμ, σιγά...και τι έγινε που έφτιαξε στεφάνι και το έβαλε στα μαλλιά του;

...και επιτέλους η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου...

- Μα γιατί δεν έγινε κι αυτός ένα δέντρο, ε;

Ε, γιατί;  ...απαντήσεις ευπρόσδεκτες...


Ένα μύθο θα σας πούμε...

https://youtu.be/2ZNjSpVrr7o