...και πάνω στην ώρα που είπαμε να συμμαζέψουμε τις γωνιές
και να συγκεντρωθούμε στην παρεούλα/γωνιά συζήτησης-ανακοινώσεων...
και σκεφτόταν η κυρία "Ωχ, πάλι τα ίδια θα λέω και να ξαναλέω
κι ένας θεός ξέρει πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό το repeat..."
...τα παιδάκια της
(τα είχε σταμπάρει βέβαια από πριν
αλλά σκεφτόταν να κρατάει μικρό καλάθι προς το παρόν...)
είχαν τακτοποιήσει με απίστευτες ταχύτητες
τα πάντα όλα και είχαν συγκεντρωθεί σ'αυτήν την παρεούλα
τη μάζωξη τέλος πάντων...και την κοιτούσαν με ανυπομονησία...
...σου λέει για να δούμε τι θέλει αυτή η κυρία φέτος από μας...
...γιατί από κυρίες είχαν χορτάσει 1-2 χρόνια στους παιδικούς...
"μα δεν πηγαίναμε παιδικό, στο προνήπιο πηγαίναμε..."
καλά εντάξει...
καθίσαμε λοιπόν σταυροπόδι...οκλαδόν με διόρθωσαν...
ok...δεν αφήνουν να πέσει κάτω τίποτα...
κι ούτε χαρίζουν κάστανα σε κανένα...
γι'αυτό τα πάω όσο τίποτα αυτά τα νέα φρούτα
που δύο πρωϊνά τώρα μας γεμίζουν φρεσκάδα και μας φτιάχνουν τη διάθεση...
τι φατσούλες είναι αυτές...και μάτια όλο γλύκα...
κι αρχίσαμε να λέμε διάφορα...πήραμε παρουσίες
είπαμε 5-6 νέα, θυμήθηκαμε διάφορους κανόνες
(όλους τους ήξεραν η κυρία μόνο κουνούσε το κεφάλι, δεν τα προλάβαινε...)
και ξεκινήσαμε να τραγουδήσουμε...
είπαμε το https://youtu.be/l7brcrkvJaI
και το https://youtu.be/KbO-v_ydqOw
και ρώτησε και η κυρία τι τραγούδια ξέρουν να της πουν...
κι οι περισσότεροι ήθελαν να πουν...
4-5 απλώς παρατηρούσαν και κρατούσαν το ρυθμό...
ένας ήθελε με επιμονή να μας πει ένα τραγούδι που είχε μάθει
και τον καθυστερούσα κιόλας και δεν κρατιόταν...
...και ήρθε επιτέλους η στιγμή να τραγουδήσει
κι άρχισε να τραγουδάει τα Μαλαματένια λόγια...
και απλώθηκε στην αίθουσα απόλυτη ησυχία...
και 3-4 μικρά έφτιαξαν χορωδία...
και μας συνεπήρε η δύναμη της μουσικής και των λέξεων...
...και η κυρία δεν πίστευε στ'αυτιά της...
και είπαμε ότι θα το μάθουμε απ'έξω...
(πολλά λόγια έχει βέβαια...αλλά εμείς είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα κι ωραία)
...κι ευχαριστούμε τόσο πολύ το Βαγγέλη Κ.
που μας οδήγησε σε τέτοια μονοπάτια
και να μας έχει ο Θεός καλά
για να διασχίσουμε παρέα
όσα περισσότερα ενδιαφέροντα μέρη μπορούμε...
...αφιερωμένο στα υπέροχα παιδάκια μας
και τους χαμογελαστούς γονείς τους....
(θα αφιερώσουμε κι άλλα φυσικά...είμαστε του έντεχνου, τι να κάνουμε...)
...επίσης αφιερωμένο στους καταπληκτικούς, ευγενικούς,
γεμάτους αγάπη για τα εγγονάκια τους παππούδες & γιαγιάδες
που μας εύχονται ν'αξιωθούμε τη δική τους θητεία
για να ζήσουμε την ευτυχία της απόλυτης χαράς και ανεμελιάς...
αχ, πόσο ωραίο να σε κακομαθαίνουν...
να σε καλομαθαίνουν μέσα στην αγκαλιά τους ο παππούς και η γιαγιά σου...
...κι από εδώ ευχόμαστε Καλό Παράδεισο
στον καλόν άνθρωπο παππού Νίκο
που έπαιρνε την εγγονή Αναστασία
πολλά μεσημέρια την προηγούμενη χρονιά
και δεν έφευγε αν δεν μας χάριζε το θαυμαστό του χαμόγελο...
https://youtu.be/p8tRB7RDnUw
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου